Baba!

Jestem pewna, że jestem dla Zosi taką mamą jaką jestem, dzięki mojej mamie. To moja mama nauczyła mnie kochać, pokazała świat, nauczyła czytać i recytować wiersze. To dzięki temu jakie ja miałam dziecństwo, wiem jakie chce stworzyć dla Zo. To mama zawsze była z nami w domu, śpiewała piosenki, które ja dziś z radością wyśpiewuję w głos. To mama smażyła placuszki i naleśniki z twarogiem, które dziś robię i ja, i które pokochała moja Zo. 

Mama  wychowała naszą trójkę. W moim wieku miała już nas troje! Po nas zajmowała się jeszcze  dwiema dziewczynkami, które pokochał cały nasz dom. To właśnie wtedy nauczyłam się chyba najwięcej o opiece nad maluchem- znów patrząc na mamę. 

Dziś, kiedy ja wróciłam do pracy to moja mama zajmuje się Zosią. 

Co na to Zosia?

Zachwycona. Od pierwszego dnia została z Babcią bez jednej łzy. Tak jest do dzisiaj. Chyba cieszy się, że Babcia jednak nie jest płaska- bo do tej pory rozmawiała z nią codziennie na Skype ;) To babcia nauczyła ją robić PAPA! i KOCI KOCI ŁAPCI. Bawią się razem świetnie, spacerują, śpiewają, wcinają zupę z makaronem.  Jestem pewna, że tylko dzięki temu nie przepłakałam pierwszego tygonia w pracy. Zdecydowanie łatwiej zostać dziecku z kimś kogo zna :)

Są jeszcze inne plusy. Babcia jest u nas wcześnie rano. Ja mogę szykować się do pracy- z nianią nie byłoby tak łatwo. Babcia nie ma co robić kiedy Zo śpi, więc codziennie gotuje nam obiady :) Ma kategoryczny zakaz sprzątania, ale czasem nie może się opanować i wszystko uprasuje.

Przekonałam się, jednak że są i minusy tej sytuacji. Było mi trochę przykro kiedy wracałam, a Zo jakby nie zauważała mojego pwrotu. Czułam się niepotrzebna kiedy Babcia zostawała  u nas na cały dzień i nawet po moim powrocie zajmowała się Zosią. Czułam się zepchnięta na boczny tor. Na szczęście po tych kilku tygoniach sytuacja się poprawiła. Wypracowaliśmy kompromis :) Babcia jest u nas tylko do mojego powrotu, a potem zostajemy z Zo same i szalejemy w najlepsze :) 

Jak w każdej sytuacji potrzebny jest umiar. Babcia rano, Mama po południu- a Bobas przeszczęśliwy!